Ако откаже тялото  и уморено
Не иска вече да ми служи 
Ще го прегърна като за последно 
Ще Благодаря за вярната му служба 
И ще поискам от децата свои
За него да не се тревожат
да ме оставят да умра спокойно 
И розов храст на гроба ми да сложат. 
Защото те ще знаят,  че душата 
Която в него дълго е живяла 
Ще продължи напред към Светлината
а майката Земя ще вземе само тяло 
Аз прехода си ще направя плавно 
Под вещо ръководство на Духа ми
И ще поема пътя славен 
Към своя дом.
А ангели ще пеят песента ми.